NHC V, p. 82, 18-63, 29 (w wydaniu: W. P. Funk, TU119, s. 212)

„Modlitwa Jakuba o śmierć”, pochodząca z V kodeksu z Nag-Hammadi, z „2 Apokalipsy Jakuba”, wykazuje cechy modlitwy gnostyckiej i jednocześnie widać w niej wpływ tradycji judeochrześcijańskich.

1                                    Boże mój i Ojcze mój,

                                      który uratowałeś mnie ze śmiertelnej nadziei

                                      który ożywiłeś mnie tajemnicą twojej woli

                                      pozwól, aby dni tego świata nie były dla mnie za długie,

5                                    lecz niech dzień twojej światłości zabłyśnie nade mną

                                      Wyprowadź mnie na miejsce mojego zbawienia,

                                      uwolnij mnie od miejsca, które jest dla mnie obce,

                                      nie dozwól by łaska Twa była wobec mnie daremna,

                                      ale niech czystą się stanie twoja łaskawość

10                                  Uratuj mnie od złej śmierci

                                      Ty bowiem jesteś żywotem życia.

                                      Wyprowadź mnie żywego z grobu,

                                      gdyż żyje we mnie Twa łaska.

                                      Uratuj mnie od grzesznego ciała,

11                                  gdyż skierowałem się z całej mej siły ku Tobie.

                                      Uratuj mnie od poniżającego wroga.

                                      Nie wydawaj mnie w rękę twardego sędziego.

                                      Uratuj mnie od grzechu

                                      Odpuść mi wszystkie winy dnia mojego,

20                                  gdyż w Tobie ja żyję

                                      a we mnie żyje Twoja łaska.

                                      Odrzuciłem wszystko

                                      a uznałem tylko Ciebie.

                                      Uratuj mnie od złego udręczenia.

25                                  Teraz nadszedł czas i ta godzina.

                                      Duchu święty! ześlij mi ratunek

                                      O światłości ze światłości! daj mi wieniec

                                      w mocy niezniszczalnej na wieki.

                                                                           Przełożył Ks. Wincenty Myszor 

                                                                                                    Pierwodruk: „Tarnowskie Studia Teologiczne”, T. VIII, R. 1981, str. 41.

                                                                                                                     [Do umieszczenia na stronie Gnosis przygotował Mariusz  Dobkowski.]